Είναι πραγματική ανάγκη η κοινωνία; Η ατομική χειραφέτηση εκπορεύεται εκ του συνόλου;
Οι σχέσεις που δημιουργούμε είναι ανεκτίμητος πλούτος; Διασκορπισμένοι θα διαφθαρούμε;
Διαίρει και βασίλευε; Η εξουσία πρόερχεται απο ψηλά και καθολικά; Είμαστε πρόσωπα-απρόσωπα;
Έχουν συντελεστεί τεκτονικές αλλαγές στον κόσμο μέσα σε ελάχιστα χρόνια. Οι δυνατότητες
έχουν υπερπλασιαστεί. Όμως ο τροχός της ιστορίας γυρίζει ανάποδα. Φυλακές πραγματικές και
νοητικές , ανάγκες κατασκευασμένες , τόποι κολαστήρια που μας παρουσιάζονται σε live μετάδοση
και δεν μας λένε αλήθεια. Η βλακεία , η ημιμάθεια και η αφέλεια καλλιεργείται συστηματικά σε
σειρές τηλεοπτικές. Ζούμε μια πολτοποίηση , έναν κοσμοπολιτισμό και για τους έχοντες και τους
μη έχοντες. Ο πλούτος όμως είναι αλλού... Για αυτούς είναι στην κριμαία, στην Ταιβάν ή στην Γάζα.
Για μας είναι αλλού...Θα μπορούσαμε να μην διαφθαρούμε, να μην αφανιστούμε. Αν δεν είμασταν
δειλοί μοιραίοι και άβουλοι αντάμα, αν στεκόμασταν στη σωστή μεριά της ιστορίας. Αν δεν κατανοούσαμε
πως με την μοιρολατρία και την καρτερία δεν άλλαξε ποτέ ο κόσμος. Αν τολμούσαμε να παλέψουμε...
Συνειδησιακά, με την στάση ζωής μας, συλλογικά.
Δεν ξέρω τι θα προκύψει και θεωρώ πως ούτε αυτοί ξέρουν , αλλά αυτή η κατάσταση που έχουμε εισέλθει
δεν εγκυμονεί κάτι το καλό . Και δυστυχώς ο ποιητής λέει (και γω τον ακούω) πως ο εφιάλτης θα φανεί στο
τέλος και οι μήδοι επιτέλους θα διαβούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου