Όλα έχουν τον σκοπό τους. Κάποιοι θα το νιώσουν από νωρίς, κάποιοι ποτέ.
Όλα εργαλειοποιούνται, σημαντικά κι ασήμαντα.
Αυτοί οι δρόμοι κρύβουν όνειρα, αίμα , ιστορία.
Όσο μεγαλώνεις μαθαίνεις να ξεχνάς.
Ένα ζεστό κρεβάτι , δυό δροσερά χέρια.
Σου μιλάνε σαν με φωνητικά μηνύματα.
Ακόμα κι αν σε βρίσουν , η αρρώστια τους είναι κάτι το σύνηθες.
Τα μάτια τους όμως ακόμα το μαρτυρούν.
Όταν χαίρονται, όταν θέλουν, όταν σε νικάνε.
Όλος ο κόσμος ένα πλούσιο στρωμένο τραπέζι
Με ανορεξικές γκόμενες και αλκοολικούς αστούς.
Και μεις είτε τους σερβίρουμε τα πίατα και το κρασί τους,
είτε κυλιόμαστε στα πόδια τους σαν τα κατοικίδια τους.
Χέρια που αλλάζουν διαρκώς. Τα λόγια ίδια μέσα στους αιώνες.
Αλλά σαν κάτι να΄ χει αλλάξει... Μικροί καθρέφτες , φτηνές σαμπάνιες,
Ψεύτικα νύχια και μια απειροελάχιστή ακτίνα φως. Την ώρα που η τάξη μας
Είναι όλος ο ήλιος!
by Μαξούμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου