Μέρα την μέρα χτίζουν μια νέα δυστοπία.
Η επιστήμη δεν χρησιμεύει για την καλυτέρευση
των ζώων μας, αλλά για το κέρδος μιας ισχνής μειοψηφίας.
Ο ανταγωνισμός νικά την αλληλεγγύη.
Ο θάνατος πλανιέται γύρω μας και τον αποδεχόμαστε κυνικά.
Η πολιτική δεν είναι ούτε επιστήμη, ούτε τέχνη.
Είναι ένα παιχνίδι που συμμετέχουμε όλοι.
Η αδιαφορία δεν μας γλυτώνει.
Η άγνοια δεν είναι δικαιολογία.
Κάποιοι αυτό το παιχνίδι το παίζουν εκ του ασφαλούς.
Είναι η τζογαδόρικη πλευρά του συστήματος.
Χάνουν ένα μικρό κομμάτι των τεραστίων κερδών τους,
κι αυτό είναι όλο.
Όμως για κάποιους άλλους, αυτό το παιχνίδι
μπορεί να τους στερήσει την υγεία, την ελευθερία,
τα όνειρα, ακόμη και την ίδια τους την ζωή.
Κάποιοι βιάστηκαν να πουν πως είναι το τέλος της ιστορίας.
Κάποιοι άλλοι προσπαθούν να πιάσουν το νήμα της ιστορίας.
Με νοητά άλματα δεν αλλάζει ο κόσμος.
Μέ την επιβολή των ονειρόξεων κάποιών δεν θα ρθει η λευτεριά.
Οραματιζόμαστε τον νέο κόσμο στο ακροτελεύτιο σημέιο κριτικής
του παλιού, όχι με την δογματική σκέψη έλεγε ο Μαρξ.
Ζούμε σε ένα κόσμο που αλλάζει δραματικά προς το χειρότερο.
Όμως υπάρχουν οι προϋποθέσεις και οι δυνατότητες
για μια καλύτερη ζωή.
Ο σημερινός κόσμος έχει αντιθέσεις, πρέπει να βρούμε
τις κύριες, να πιέσουμε εκεί που πονά,
να αποδομήσουμε το αφήγημα τους που είναι βουτηγμένο
μέσα στις αντιφάσεις.
Απέναντι στον εκβιασμό και την χειραγώγηση,
να παλέψουμε για την χειραφέτηση.
Όσο περνάει ο καιρός θα οξύνονται οι αντιθέσεις.
Αυτό θα δημιουργήσει νέες καταστάσεις.
Μπορούμε να αξιώσουμε έναν καλύτερο κόσμο.
Αν καταφέρουμε να βρούμε του νήματος την άκρη.
το μαξούμ
