Θα'ρθει μια μέρα
που θα μπορούμε να ανοίγουμε πόρτες
χωρίς να γυρνάμε κλειδιά.
Δεν θα'χουμέ ονόματα και επίθετα.
Ο πόνος και η κούραση
θα είναι χαρά,
δεν θα μας τρομάζει.
Θα είμαστε μονάχικοι
αλλά όχι μόνοι.
Δεν θα χάνουμε
ούτε θα κερδίζουμε.
Δεν θα ψάχνουμε απαντήσεις
ούτε θα ρωτάμε.
Η μόνη αξία θα είναι
η Ζωή.
Θα'ρθει μια μέρα
που δενα θα φοβόμαστε
τον θάνατο.
Δεν θα τον κουβαλάμε,
γιατί κάθε κύτταρο μας
θα αναβλύζει Ζωή .
θα'ρθει μια μέρα
που δεν θα ψάχνουμε δικαιολογίες.
Θα έχουμε κατανοήσει
την ασημαντότητα
και την μοναδικότητα
της ύπαρξης μας.
Θα'ρθει μια μέρα
που δεν θα έχει νόημα ο χρόνος.
Η ζωή θα είναι μια συνεχής πορεία
προς την αυτοπραγμάτωση
και την συντριβή μας.
Ίσως μια ζωή
να αξίζει γι'αυτήν τη μέρα.
ΜΑΞΟΥΜ
