Δεν υπάρχει

                                              Το τέλειο...,το ιδανικό...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ. 

 

  Πόσοι και πόσοι δεν πιστέψαμε στον τέλειο έρωτα..., στην ιδανική φιλία...  

  Ήταν έτσι όντως ή απλά εμείς και στις δύο περιπτώσεις τα εξιδανικεύσαμε; 

 

   Ο άνθρωπος πέρασε εκατομμύρια χρόνια εξέλιξης και αλλαγών. Και θα συνεχίσει για πολλά  

 χρόνια ακόμα να αλλάζει και να εξελίσσεται. Δεν ήταν ποτέ,ούτε θα είναι ένα τέλειο όν. 

 Αυτό είναι και το ωραίο της υπόθεσης. Έχουμε πολλά να μάθουμε και να κατακτήσουμε σαν είδος. 

 Και ενώ είναι γεγονός πως έχουμε ελλείψεις και ατέλειες παντός είδους. Υπάρχει η αντίληψη 

 πως πρέπει να είμαστε τέλειοι και σχεδόν θεοί επι της γης... Αυτή η αντίληψη δεν είναι τυχαία, 

 δεν φύτρωσε από μόνη της. Καλλιεργείται και διακινείται καθημερινά με εμάς αποδέκτες. 

 Η απάνθρωπη αυτή αντίληψη έχει σκοπό να δικαιολογήσει καταστάσεις , να εντείνει τις ανισότητες 

 και να ενισχύσει τον ανταγωνισμο και τον κοινωνικό αυτοματισμό. 

  Όμως και κάποιοι που ονειρεύονται έναν πιο καλύτερο και ανθρώπινο κόσμο, σκέφτονται δογματικά. 

Όπως ο θρησκευόμενος επιζητεί και προσμένει την μετέπειτα "αληθινή" παραδεισένια ζωή και  

σπαταλά την μόνη ζωή που γνωρίζουμε. Ετσι και κάποιοι νομίζουν πως μια πολιτική αλλαγή θα μας λύσει 

δια παντός τα προβλήματα. Σκέφτονται με δογματικό τρόπο. Κι αυτό είναι επικίνδυνο, για πολλούς λόγους. 

 

  Στην ιστορία ξέρουμε πως υπάρχουν διάρκειες και πως καμία αλλαγή δεν γίνεται στιγμιαία. 

Ειδικά αν αναφερόμαστε σε κοινωνίες... Οι αλλαγές μπορεί να παίρνουν εκατοντάδες χρόνια  

για την μετάβαση από ένα σύστημα σε ένα άλλο. Κάθε κατάσταση εγκυμονεί την επόμενη. 

Υπάρχουν βέβαια γεγονότα τομές (π.χ Γαλλική επανάσταση) , αλλά και πάλι απαιτείται χρόνος.  

Όπως λέει και ο ποιητής <<θέλει αστέρι μου ατέλειωτά νυχτέρια, να γίνει η κάμπια χρυσαλίδα και μετάξι>>. 

 Νομίζω είναι αντιληπτικό κυρίως το ζήτημα. Ο άνθρωπος νομίζει πως θα ζήσει για πάντα. Ενώ ξέρει 

πως στο τέλος θα αφανιστεί... Νομίζει πως θα είναι πάντα όλα ίδια . Ενώ μπορεί να χάσει αγαπημένα πρόσωπα. 

Πιστεύει στο αιώνιο και χάνει το εφήμερο. Ίσως είναι καιρός να αναρωτηθούμε τι έχει πραγματικά αξία και  

τι απομένει. 

Mαξούμ.

All work and no play makes Jack a dull boy

 Στον απόηχο της ημέρας. Στην είσοδο του σκότους. 

Κάποιοι πέφτουμε μόνοι στα κρεβάτια μας, μόνοι με την κυριολεκτική ή και μεταφορική σημασία... και είμαστε τόσο κουρασμένοι να σκεφτούμε οτιδήποτε. Μας οι αισθήσεις μιλάνε ακόμα μέσα μας. Μας συντροφεύουν σε αυτή τη διπλή μοναξιά. Το βραδινό δείπνο. Η μυρωδιά από τα καυσαέρια και τον καπνό. Η φωνή κάποιου προϊστάμενου που κάνει υποδείξεις και η εικόνα της να σου χαμογελά. Ένας παράδεισος... και μια κόλαση. Ένας παραδεισένιος κόσμος και τόσα κολασμένα εγώ. Τόσες αντιφάσεις. Εργάστηκες και σήμερα. Γιατί; Για ένα διαμέρισμα; Ένα αυτοκίνητο; Ή ένα ιδεώδες; Ο νερόμυλος γυρίζει ακόμα. Και το αλεύρι δηλητήριο καταστρέφει. Κοίτα τι όμορφος είναι αυτός ο γκρίζος κόσμος. Ξένοι μες στην γκρίζα πολιτεία. Μα εκείνη ήταν φίλη μου. Δε με κοιτούσε σαν ευρώ με πόδια. Κάτι θα πήρα και από αυτή και κάτι θα πήρε και εκείνη από μένα, σχέση ισότιμη. Και τη βρίσκω ακόμα να ταλαιπωρείται με τόσους μαθητές αμαθείς και ημιμαθείς, μα έχει μέθοδο. Και δεν χαρίζεται. Είναι και εκείνη μια σκέψη ή μια ψηφιακή εικόνα;

Ο μικρός ακόμα γυρίζει την πόλη. Δυναμικά και με τσαγανό ελπίζω. Και η μικρή τον προσέχει, όπως προσέχει στις διαλέξεις και περισσότερο. Αν σπάσουν; Αν σπάσουν θα τρέξουν όπως έτρεξε ο Μαξούμ; Ή θα τους ποδοπατήσει το οργισμένο πλήθος την ώρα του πανικού; Δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση. Λίγα πράγματα αντέχουν τόσο. Όπως και τα διαμάντια ο έρωτας, παντοτινός και πολύτιμος. Και λέω θα γράψω για όσους με γράψαν και όσους το τρέξαν όπως με τρέξαν. Ήθελαν λέει να με λυτρώσουν. Μια ερώτηση αρκούσε πριν καούν όλα... πώς είσαι; Και βλέπω τώρα όλους να πέφτουν στο ίδιο παράπτωμα. Να υποκύπτουν στο φόβο. Ο ψυχρός ψυχολογικός πόλεμος που μας κήρυξαν κάποιοι κάπου κάποτε. Ένα παιδί χάνεται με την ελπίδα πως δε θα το αναζητήσει κανείς. Αυτή την κοινωνία θέλετε. Πέρα απ' τα σύνορα αδέρφια. Πονεμένοι λαοί. Σβήνουν σχόλια μου μη στιγματιστούν. Γι' αυτό ζουν σε χούντα. Αυτό είναι χούντα. Ένα καταραμένο φίλτρο που ανιχνεύει με τη βοήθεια της τεχνητής νοημοσύνης. Ομαδικές εκτελέσεις στο Ιράν και πνιγμένοι πρόσφυγες στο Αιγαίο. Μην έρχεστε στην ευρώπη ακόμα. Η ευρώπη γερνάει και πεθαίνει. Μια υπερτιμημένη πόρνη. Θα καεί από τα μέσα από τα παιδιά της που μετανάστευσαν. Όταν σαπίσει θα γίνει λίπασμα για μια πιο πράσινη υφήλιο. Αμήν.

Είναι τα λόγια και τα γραπτά ενός επιπόλαιου επαναστάτη, που τα μοιράζεται χωρίς να ενδιαφέρεται για εσάς και τους όμοιους σας. Γιατί έχασε ό,τι πιο πολύτιμο έχετε. Τις ψευδαισθήσεις σας!

Phantom