«Είμαι καλός, σωστός, ηθικός άνθρωπος με αξίες... και δέχομαι μόνο πόνο και αδικία...»

«Εγω ξέρω... Έχω... Είμαι...»

«Ξέρω τι είναι ηθικό... 

Έχω παιδεία!

Τι είναι σωστό,

Καλό,

Έχω Αξίες...

Είμαι καλός άνθρωπος!!!»

«Είμαι καλός, σωστός, ηθικός  άνθρωπος με αξίες... και δέχομαι μόνο πόνο και αδικία...»

Εγώ απαντώ: «Εσείς; ☺️»

Και συνήθως απαντάνε:

«Εγώ; 

Εγώ είμαι άνθρωπος!

Εγώ ξέρω τι είναι σωστό,

Εγώ ξέρω τι είναι ηθικό,

Εγώ έχω αξίες,

Εγώ...

Εγώ έχω...

Εγώ ξέρω...

Εγώ είμαι καλός,

Εγώ έχω μάθει το σωστό,

Εγώ έχω μάθει το καλό,

Εγώ έχω μάθει αξίες...

Και το μόνο που λαμβάνω είναι,

πόνο και αδικία...»

«Και;» εγώ απαντώ...

«εσυ εσύ εσύ ακούω...

εσύ ξέρεις,

εσύ είσαι καλός,

είσαι σωστός,

ηθικός,

έχεις αξίες...»

Και συνεχίζω:

«αλλά ποιος στο έχει επιβεβαιώσει;

Ποιος σου έχει πει:

εσύ ξέρεις,

εσύ ξέρεις τι είναι σωστό,

ηθικό,

ότι έχεις αξίες,

ότι έχεις...

Ότι ξέρεις...

ότι είσαι καλός...»

Και η απάντηση:

«Βεβαίως και ξέρω,

είμαι,

έχω...

Τι είναι σωστό,

τι είναι καλό,

τι είναι ηθικό,

έχω αξίες,

και το μόνο που εισπράττω...

είναι...

πόνος και αδικία...

Τι σχέση έχει,

να το λένε οι άλλοι για μένα;

Αφού σου είπα!!!

...μόνο πόνο και αδικία λαμβάνω...»

Και μιλώντας νοερά με ένα πονηρό χαμόγελο στη φάτσα, αναρωτιέμαι ρητορικά:

«Πώς γίνετε,

ένας ηθικός,

ένας καλός,

ένας άνθρωπος με αξίες,

να τον σερβίρουν,

πόνο και αδικία; 😜 

Αυτό πώς δεν το γνωρίζεις;

Πως δεν το ξέρεις αυτό;

Πώς το εξηγείς; 😅»

και εμφανώς πλέον λάμπω ολόκληρος από απόλαυση με τον συνομιλητή μου να βιώνει μια λογική πάλη γεμάτη παλινδρομήσεις του Εγώ τους και της καταθλιπτικής έλλειψης κατανόησης αυτουνού του οξύμωρου και που ξαφνικά προσπαθούν να βρουν την λύση και αδυνατούν να παραδεχτούν αυτά που έρχονται σαν εξηγήσεις στο πίσω μερος του μυαλού τους...

«Λοιπόν; 🤠»

Προσπαθώντας να τον τσιγκλίσω να τα αναγνωρίσει..

«Αφού ξέρεις... έχεις... είσαι...

Πώς και δεν το ξέρεις αυτό;

Πώς δεν το κατέχεις αυτό;

Πως είσαι σιωπηλός σε αυτό;»

λέω προτρέποντας να πούνε κάτι,

να εκφράσουν,

τα πιο σκοτεινά τους μονοπάτια,

στο νου,

που παλεύουν,

να ξεπηδήσουν,

ωσάν διψασμένη,

πεινασμένη,

Λερναία Ύδρα,

που όταν κόβουν το ένα κεφάλι,

βγαίνουν άλλα δύο κεφάλια,

έτοιμα να τους κατασπαράξουν...

«Μα...

Εγώ ξέρω!!! Εγώ είμαι!!.. Εγώ έχω...

Οι άλλοι φταίνε!!!

Εγώ ΠΟΤΕ! δεν αδίκησα κανέναν

και εκείνοι με δαγκώνουν!!!...

Δεν καταλαβαίνεις;;; 😭»

Και εγώ ξανά λέω με ηρεμία:

«Εσείς;»

Και συνεχίζω με πλήρη σοβαρότητα:

«Εσείς;

Εσείς ξέρετε τι είναι ηθικό

και εξωστρακίζετε οτιδήποτε θεωρείτε μη ηθικό°

σύμφωνα με την ηθική σας...

Ξέρετε τι είναι σωστό,

και κρίνετε όποιον είναι λάθος°

κρίνοντας όποιον είναι λάθος,

επειδή ξέρετε τι είναι σωστό...

Εσείς είστε καλός άνθρωπος,

και ξέρετε ποιος είναι κακός άνθρωπος°

και τον κατηγορείτε για τα λάθη του,

με βάση τον δικό σας ορισμό του καλού ανθρώπου... »

Εμφανώς παραδομένος ο συνομιλητής μου βάζει την ουρά κάτω από τα σκέλια και το πηγούνι βαθιά στο στήθος και μένει κόκαλο...

Αφήνω την στιγμή να κυλήσει για όση ώρα χρειαστεί μέχρι να δω παραίτηση και κατάνυξη και επιθυμία να ακούσουν τι έχω να πω...

Και απλά λέω τα γνωστά που όλοι πλέον απαρνιούντε ως πασέ και ηλίθιες θρησκευτικές αναχρονιστικές φράσεις που δεν έχουν καμία σχέση στον σημερινό κόσμο...

«ο πρώτος αναμάρτητος το λίθο βαλαίτο»

«μη κρίνεις δια να μην κριθείς»

«αγαπάτε αλλήλους»

«είμαστε όλοι αδέρφια εν Χριστό»

«κάνε το καλό και θα ανταμειφθείς πολλάκις από το Θεό»

«ο Θεός έχει σχέδιο για όλους»

«ο καθένας περνάει τον Γολγοθά του»

Κλπ κλπ κλπ

Κλπ κλπ

Κλπ

...

..

.

~✓By ZenGentlemanGR

Υ.σ.: ότι δίνουμε εισπράττουμε και το σωστό το ηθικό το έντιμο το καλό οι αξίες είναι όλα υποκειμενικά, μόλις αποδεχτείς τον πλησίον σου γι'αυτό που είναι, μόλις καταλάβεις ότι ο καθένας περνάει τον Γολγοθά του, όταν καταλάβεις ότι η συγχώρεση είναι ο μόνος δρόμος της Ένωσης, όταν αγαπάς ανιδιοτελώς τον διπλανό σου, όταν οι πράξεις σου και τα λόγια σου είναι ταπεινά και με καλή πρόθεση, θα λάβεις αγάπη, εκτίμηση, φροντίδα, κατανόηση από τους άλλους για τα λάθη σου και συγχώρεση μόλις την ζητήσεις ειλικρινά...

Μόλις ξεκινήσεις να σκέφτεσαι°

Τι έκανα λάθος°

Ποιον αδίκησα°

Ποιόν κρίνω χωρίς να τον καταλάβω°

Ποιόν κρίνω και τον εξωστρακίζω°

Ξαφνικά δημιουργείς γέφυρες,

Σχέσεις αγάπης, σεβασμού, κατανόησης.

Υ.σ.2: ο κλέφτης που πίστεψε τον Χριστό και ζήτησε συγχώρεση μπήκε στον παράδεισο...

Ποτέ δεν είναι αργά να ζητήσουμε άφεση των αμαρτιών,

Και κατευθείαν έρχεται η συγχώρεση και ξεκινάς πάλι αναμάρτητος...

«Και επειδή είμαστε άνθρωποι θα ξανά αμαρτήσουμε, και το μόνο που χρειάζεται είναι να ζητήσουμε συγχώρεση... Όχι από τον Θεό... Αλλά από τον διπλανό μας που αδικήσαμε...»

TL;DR:

Σύνοψη τεχνητής νοημοσύνης viber

* **Αυτοπροβολή και Αυτοδικαίωση**

Ο συγγραφέας περιγράφει την τάση ορισμένων ανθρώπων να θεωρούν τον εαυτό τους ηθικό, σωστό και καλό, ενώ παράλληλα παραπονούνται για τον πόνο και την αδικία που δέχονται.

* **Αμφισβήτηση της Αυτοαντίληψης**

Ο συγγραφέας θέτει ερωτήματα που αμφισβητούν την αυτοαντίληψη αυτών των ανθρώπων, ρωτώντας ποιος τους έχει επιβεβαιώσει ότι είναι όντως ηθικοί και καλοί.

* **Πρόσκληση για Αυτοαναστοχασμό**

Ο συγγραφέας προτρέπει τους αναγνώστες να αναστοχαστούν σχετικά με τις πράξεις τους, να αναγνωρίσουν τα λάθη τους και να ζητήσουν συγχώρεση, καθώς αυτό είναι ο μόνος δρόμος για την επίτευξη αληθινών σχέσεων.

Εκχυδαϊσμένη συνείδηση

     

Το χυδαίο πάντα προκαλεί αποστροφή. Εκτός σε αυτούς που έχουν ποτιστεί με μπόλικη δόση. Χαρίζουν σάρκα , νου και ψυχή , για να είναι αντάξιοι των προσδοκιών. Σύγχρονοι. Δηλαδή να σκορπιούνται , να στερούνται αισθητικής ,να είναι αυτό που ο Πλάτωνας ονόμασε τρίτη τάξη.  Κραυγάζουν την ασημαντότητα τους , δεν μπορούν να επιτελέσουν κανέναν ρόλο, είναι αναλώσιμοι και είναι εντάξει με αυτό. Είναι οι πρόσκαιροι... Δεν βρίσκουν κανένα νόημα στη ζωή και η ζωή τους δεν έχει νόημα. Το τίμιο τον λένε μαλάκα και τον φιλότιμο αφελή. Τον συνεπή κουτό και τον καλαίσθητο γραφικό. Δεν έχει μεγάλη αξία να αναφέρομαι σε αυτούς,  ίσως μόνο στο βαθμό που αντιλαμβάνομαι τον κίνδυνο. Είναι αυτό που ο Γκράμσι έλεγε νεκρό βάρος της ιστορίας. Είναι επικίνδυνοι , όταν δεν βρίσκεται κανείς να τους αποδομήσει, όταν σνομπάρει κάποιος να ασχοληθεί μαζί τους , όταν είναι το πιο εύκολο και φθηνό κοινωνικό πρότυπο.  

  Ο άνθρωπος πρέπει να πατάει στα πόδια του, να θαυμάζει το ωραίο με απλότητα και σεμνά. Η ιστορία έχει νόμους και η κάθε απόφαση εξαρτιέται απ' αυτούς. Η ιστορική αναγκαιότητα δεν σε αποκόπτει από την ελευθερία. Επιτελείς τον ιστορικό σου ρόλο. Μόνο τότε έχει αξία η ζωή, διαφορετικά συνηγορείς στην διαιώνιση του φαύλου και του σαθρού. Τότε γίνεσαι αυτό που κάποιοι λένε καιροσκόπος. Οπορτουνιστής, Άγεσαι και φέρεσαι με βάση συμφέροντα εφήμερα , που δεν ταυτίζονται με την τάξη σου.  

Πρόσεχε τους "φίλους" σου, παραπάνω από τους εχθρούς σου. 

Μαξούμ

Προσβολή

   

   Δεν είμαι ποιητής. 

   Δεν έλαβα το φίλημα. 

  Ξέχασα την προσκύνησις. 

  Όλα στο μπόι του ανθρώπου. 

  Η Νέμεσις βαριά. 

  Ας είναι... 

  Ο θάνατος ελαφρύτερος  

  από την προσβολή. 

  Με λένε Καλλισθένη. 

  Το όνομα μου εύρωστο 

   και δίκαιο. 

   Ο άνθρωπος πρέπει να στέκει 

   όρθιος μπρος σε ανθρώπους. 

    Ας είναι ο αφανισμός του. 

    Λιγότερο κακό. 

    Λατρέψαμε θεούς και δαίμονες. 

    Το υπερφυσικό. 

     Μα τώρα που χάνω το κεφάλι μου 

     Ήσυχος πέφτω.

    Μαξούμ

Ρε λες;

 

 

  Πόσο γρήγορα αλλάζει ο κόσμος... 

   Πόσο γρήγορα ξεχνιέσαι... 

    Ο,τι φυλαγόταν για ιερό 

    σήμερα ξεπουλιέται.     

    Το πρόβλημα της ύπαρξης... 

   Πως υπάρχουμε στο τώρα; 

   Μας κατοχυρώνει ένα στιγμιότυπο;  

   Υπάρχουμε για να υπάρχουν; 

   Διεκπεραιώνουμε την ύπαρξη μας;  

   Κάνουμε μαλακίες για να νιώθουμε αντίστοιχοι; 

   Σβήνουμε την φλόγα  και ξεχνάμε την πυρκαγιά; 

   Που θα οδηγήσει όλη αυτή η βλακεία; 

   Ποιοι κρατούν την αλήθεια στα χνώτα τους;  

   Ποιος θα μας την φτύσει όταν είναι τόσο έκδηλη;  

   Ποιος είμαι , που πάω και γιατί; 

   Περατώνω τον ίσκιο μου. 

   Μέχρι να τον πλακώσω.

   
   Μαξούμ

   

Την σιωπή για ταίρι

  

Βλέπω την έναστρη νύχτα  

 και την οσμίζομαι. 

 Ζήλεψα τους ποιητές  

 ζήλεψα τον χαμένο ποιητή. 

 Πορεύτηκα έρημος  

 η καλύτερη συντροφιά 

 ήταν το σκοτάδι. 

 Πάντα φεγγοβολούσαν  

 τα μάτια του λύκου. 

  Αυτός κι εγώ 

  οι μόνοι ζωντανοί 

  σε μια νεκρική γη. 

  Ή αυτός ή εγώ 

  στην πεθαμένη φύση.  

  Γύρεψα τον κόσμο όλο 

  κι έλαβα ένα κόκκο γης.     

  Θέλησα να γνωρίσω τα πέρατα  

  του σύμπαντος  

  και τότε έσκυψα μέσα μου. 

  Πύρινη γλώσσα. 

  Στόμα πυροσβέστης. 

  Δε βαριέσαι... 

  Ο άνθρωπος δυστυχώς  

  Απέρχεται...

Μαξούμ 

  

Υπενθύμιση

   

 Θα μας προσπεράσει ο καιρός. Καθείς εφ'ω ετάχθη κι ο καθείς απο το δικό του μετερίζι. Είμαστε αναλώσιμοι στην κρεατομηχανή και η μόνη μας αξία είναι αυτή του τυπικού καταναλωτή. Πάει μόνο του , στον αυτόματο το θέμα. Κοιμηθείτε μακάριοι , αλλά το ξύπνημα θα είναι εφιαλτικό . Η ζωή που ετοιμάζουν δεν μας χωράει. Έχουνε αλυσοδέσει την ζωή από χίλιες δυό μεριές την ζωή και όποια επίκληση σε Δημοκρατία και Ελευθερία είναι κατ' επίφαση.  Δεν μπορούν να κυβερνήσουν με το επίπλαστο κάλυμμα της έστω αστικής κοινοβουλευτικής " Δημοκρατίας" . Θα ακολουθήσουν γεγονότα και η κατάσταση δεν μαζεύεται. Έχουν μαζευτεί πολλοί παίχτες και η μοιρασιά δεν ήταν ποτέ δίκαιη , όυτε πρόκειται να συμβιβαστούν στο ελάχιστο. Και κάπου εκεί βρισκόμαστε εμείς. Να  ταλαντευόμαστε στον οποιονδήποτε διαχειριστή. Αν ακόμα δεν έχουν ξεκινήσει τα μη ασυμμάζευτά , είναι γιατί υπάρχει ο δικός μας φόβος. Αλλά και εμείς οι κακόμοιροι ξεδοντιασμένοι είμαστε. Οι συνθήκες είναι που γεννούν . Οι συνθήκες που ζούμε είναι πλαστές. Θα μας προλάβουν οι καταστάσεις .Ή θα φανούμε αντίστοιχοι της  εποχής ή θα μας ξεράσουν τα γεγονότα. 

Μαξούμ

Το τέλος τους , η αρχή μας.

    

 Μας σερβίρουν τα ίδια και τα ίδια , απλά αλλάζουν περιτύλιγμα. Είναι πλέον εμφανές πως αρχίζουν να προετοιμάζουν την επόμενη μέρα. Ενώ η εγκληματική πολιτική τους δεν έχει σταματημό, ανασύρουν από το χρονοντούλαπο καμμένα χαρτιά που για παράξενο λόγο έχουν ακόμα κάποια απήχηση σε ένα κομμάτι αφελών και ασυνείδητων ψηφοφόρων. Η φθορά για την κυβερνητική παράταξη είναι μεγάλη και είναι λογικό. Έχουν κάνει τέρατα αυτά τα έξι χρόνια και ο μόνος λόγος που ακόμα κυβερνούν είναι γιατί δεν έχουν προετοιμάσει διάδοχη κατάσταση. Τους τα χάλασε βλέπεις ένα υγιές κομμάτι του κόσμου , που είναι πλειοψηφικό , όταν καταβαράθρωσε τους δήθεν προοδευτικούς κεντροαριστερούς , που τον πούλησαν στην ψύχρα , ενώ δήλωναν κομμάτι του. Ο λαός όμως έχει μνήμη και δεν χρειάζεται να παραθέσω γεγονότα , ακριβώς γι ' αυτό το λόγο. Είναι βέβαιοι πως θα ανασυστήσουν το παλιό δικομματισμό που τόσο βόλεψε πολλές τώρα δεκαετίες. Και είναι βέβαιοι πως θα ξανά περάσει ο εκβιασμός και τα ψευτοδιλήμματα , ώστε να μαντρώσουν πάλι το κόσμο στη λογική του λιγότερο κακό και εσαει να διαιωνίζεται αυτή η κατάσταση.  Η μόνη πραγματικά αντιπολίτευση που γίνεται είναι στους δρόμους. Και το ξέρουν. Νομίζουν πως μπορούν να οξύνουν τις καταστάσεις τόσο όσο, για να περνάνε νόμους και αποφάσεις που θα ζήλευαν και οι απροκάλυπτες δικτατορίες ,να χρησιμοποιούν τον κοινοβουλευτικό μανδύα μιας δημοκρατίας που δεν διαφέρει σε τίποτα με την χούντα , και όταν η φθορά τους αναγκάζει να κάνουν ένα προσωρινό διάλειμμα , για να διαδεχτούν και πάλι, να προετοιμάζουν τους διαδόχους της αστικής διαχείρισης. Ο λαός έδωσε και αυτά τα 6 χρόνια και τα προηγούμενα μάχες . Δεν έχει κοντή μνήμη , ξέρει τι παιχνίδι παίζει ο καθένας από το άντρο της διαφθοράς και του αυταρχισμού. Δεν έχει σκοπό να περιμένει κανέναν . Θα τους ξεπεράσει όλους και όλα, θα γεννήσει από μόνος του ο,τι χρειάζεται για να απαλλαγεί από αυτή τη νοσηρή πραγματικότητα , αυτόν τον παρατεταμένο κακό εφιάλτη. Τελειώσανε οι μέρες που προσδοκούσε κάτι από δυνάμεις που παραδοσιακά ήταν στο πλευρό του και έχουν βυθιστεί στην υπαρξιακή τους κρίση. Ο καθένας ας αναλάβει τις ευθύνες του. 

Μαξούμ