Λίγες μέρες μετά τον "σεισμό" του εκλογικού αποτελέσματος, παρακολουθούμε (ως φανατικοί τηλεθεατές της πολιτικής) μια φαρσοκωμωδία. Κάποιοι επιμένουν στην λογική πως ο κόσμος αυτός είναι ψεκασμένος και ασυνείδητος. Κάποιοι παρουσιάζονται ως συνεπείς και υπεύθυνοι. Κάποιοι άλλοι με δογματικότητα επιμένουν πως κατέχουν τα σκήπτρα της φώτισης και της αρετής. Ποιος αλήθεια κέρδισε; Εγώ θα έλεγα η κυνικότητα. Ποιος αλήθεια έχασε; Εγώ θα έλεγα η ενσωμάτωση και η λογική πως θα τα βρούμε στην πορεία.
Είναι δυσάρεστο που ο ΣΥΡΙΖΑ κατακρεμνήστικε; Φαινομενικά μπορεί,στην ουσία όχι.Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχασε στις 21 του Μάη του 2023. Ηττήθηκε , τότε... το μακρινό 2015. Ήταν τότε που ένας γονατισμένος λαός από τον καταιγισμό και την πολιτική του "δόγματος του σοκ" , που υπέμενε τον φόβο,την ταπείνωση, την εξαθλίωση και τον εμπαιγμό , για περίπου 6 χρόνια, τους έφτυσε στα μούτρα το τελεσίγραφο και είπε ένα βροντερό ΟΧΙ. Πέριπου 2 στους 3 , αρνήθηκαν μέσα σε ένα καθεστώς τρομοκρατίας , την κυνικότητα. Είναι δυσάρεστο που ηττήθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ίσως για τον ίδιο και το πολιτικό σύστημα ναι. Δεν συμφέρει ούτε τους δυνατούς αυτού του κόσμου η ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν συμφέρει ούτε για λόγους πολιτικής ισορροπίας...Είναι ένα καμμένο χαρτί πλέον , μια μετοχή που εχασε την αξία της. Έχουν την γνώση και φτιασιδόνουν πάλι το ΠΑΣΟΚ. Δεν είναι αδαείς. Αυτή η σάπια μηχανή πρέπει να δουλέυει κι ας είναι με μπαλώματα.
Είναι δυσάρεστο που έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ; Ίσως για τον μικροαστικό αριστερισμό ναι. Ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε μια επιλογή να αποκοπεί από το κίνημα και την υπόθεση του λαού. Θέλησε να διαχειριστεί μια κατάσταση και όχι να συγκρουστεί. Θέλησε να πορευτεί με τον καιροσκοπισμό κι ώς κληρονόμος της εξουσίας. Μεταλλάχθηκε. Απο ένα έναλλακτικό σχέδιο που είναι ανοιχτό και συζητήσιμο , που χωράει κόσμο που έχει κάποια συνειδητότητα, σε μια εκλογική ομπρέλα που σκοπό έχει να διασώσει ο,τι μπορεί από το κίνημα που αρχίζει να κάνει αισθητή την παρουσία του πιο έντονη, από το 2008 και έπειτα. Από κόμμα που εκφράζει έστω και στα λόγια (π.χ το ΚΚΕ ούτε στα λόγια), ειδικά το κίνημα των πλατειών, αλλά και πιο πριν, σε κόμμα που θα δώσει το φιλί της ζωής σε ένα σύστημα που αμφισβητήθηκε έντονα , από το ριζοσπαστικό, αλλά άμορφο κίνημα.
Όσοι θλίβονται για την συντριπτική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ , δεν έχουν καταλάβει ποιος κινεί τον τροχό της ιστορίας. Είναι τηλεθεατές της πολίτικης και της ζωής γενικά. Κάνουν μόνο για χειροκροτητές. Είναι πεσιμιστές και στην σκέψη και στην πράξη. Πιστεύουν στο παρασκήνιο και πως τον κόσμο τον αλλάζουν τα ανδρείκελα που παριστάνουν την πολιτική ηγεσία. Όσοι χαίρονται , είναι αυτοί που πονάνε την υπόθεση της ελευθερίας και της ανατροπής του συστήματος αυτού. Που έχουν κατανοήσει την ιστορία και ιδιαιτέρως του τόπου μας. Που αντιστέκονται και ζητούν έναν ολόκληρο κόσμο και όχι το λίγο χειρότερο.
Δεν μας τρομάζει καμιά κυβέρνηση. Πιστεύουμε πως ο λαός πρέπει και μπορεί να έιναι αφέντης στον τόπο του. Ας αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους. Ο λαός δεν ψήφισε δυνάστη, οι κυβερνώντες είναι υπόλογοι στον λαό και όχι το αντίθετο. Δεν έδωσε ο λαός λευκή επιταγή. Τιμώρησε αυτούς που τον κορόιδεψαν και παίξανε με τους καημούς του και τις προσδοκίες του.
Έρχονται ενδιαφέρουσες μέρες. Μην μας βρουν σκυφτούς.
Μαξούμ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου